چسبندگی رحمی چیست و چگونه درمان می شود؟
از رایج ترین مشکلاتی که خانم ها با آن مواجه هستند، چسبندگی رحمی است. برای باردار شدن، باید خانم ها به بررسی و ارزیابی وضعیت جسمانی و سلامتی خود بپردازند و از آن آگاهی داشته باشند. قبل از آن یک سری آزمایش جهت سلامت تخمدان ها انجام دهند، چرا که نیاز است تا هر ماه تخمدان ها، تخمک تولید کنند . رحم باید شکل مطلوبی داشته باشد و لوله های رحمی باز باشند. در صورت عدم سلامت هر یک از این بخش ها، امکان بروز مشکل در بارداری وجود دارد. در صورت مسدود شدن لوله های رحمی به دلیل چسبندگی رحمی، اسپرم نمی تواند وارد رحم شود.
بیش تر بخوانید : هیسترکتومی
فهرست مطالب
معنی چسبندگی رحمی
داخل رحم همانند بادکنکی است که دیوارهای عقب و جلو آن در مقابل هم صاف هستند و این عضو را آندومتر احاطه کرده است. در دوران قاعدگی، لایه بالای آندومتر ریخته می شود. در صورت بارداری، جنین درون آندومتر قرار می گیرد. در صورت صدمه دیدن یا عفونت آندومتر ممکن است آستر دچار مشکل شود و چسبندگی رحم یا همان بافت اسکار بین دیوارههای داخلی رحم و چسبندگی غیرطبیعی دیوارها را سبب شود. نام دیگر این بیماری، سندرم آشرمن است که جهت توصیف چسبندگی در داخل رحم به کار میرود. در شدیدترین موارد ممکن است، انسداد جزئی یا کامل داخل حفرۀ رحم رخ دهد.
علل چسبندگی رحمی
یکی از شایع ترین علل چسبندگی رحمی،صدمه دیدن پس از یک عمل جراحی است که سبب ایجاد حفره ای داخل رحم می شود. روشی به نام کورتاژ وجود دارد که به صورا سرپایی بوده که گردنه رحم و یا دهانه آن کشیده و باز می شود و هر آنچه که درون رحم وجود دارد، برداشته و از آن خارج می شود.
خونریزی های غیر طبیعی رحمی، سقط جنین و یا زایمان می تواند چسسبندگی های رحمی را سبب شود. از دیگر عواملی که سبب این مشکل می شوند، می توان به موارد زیر اشاره کرد :
- اندومتریوت (عفونت های پوشش رحمی)
- جراحی فیبروم رحمی
- زایمان سزارین
- فرسایش اندومتر
علائم چسبندگی رحمی
در چسبندگی رحمی، شرایط با آنچه که در پولیپ های اندومتر و یا فیبروم های رحمی اتفاق می افتد، فرق می کند. این بیماری ممکن است هیچ نشانه ای نداشته باشد و زنانی که به آن مبتلا هستند متوجه این بیماری نشوند. اما یک سری علائم هستند که چنانچه خانم ها با آن مواجه شوند باید به پزشک مراجعه نمایند. از جمله این نشانه ها می توان به موارد زیر اشاره کرد :
- بروز مشکل در چرخه قاعدگی
- کاهش خونریزی های رحمی
- دوران قاعدگی دردناک
- دردهای لگنی
روش های تشخیص سندرم آشرمن
یک سری روش های تشخیصی وجود دارد که با استفاده از ان می توانند متخصصین اندام های داخلی را ببینند. تست های تصویربرداری رایج ترین روش های تشخیصی هستند که می توانند جزئیات اندام های داخلی را با آن ببینند. برخی از این تست ها روی پوست انجام می شوند و تقریبا نیازی به آمادگی خاصی ندارند و برخی دیگر نسبت به دیگر تست ها، پیچیده تر هستند. از جمله آزمایش های تصویر برداری برای چسبندگی های داخلی رحمی به شرح زیر هستند :
۱. سونوگرافی اولتراسوند برای تشخیص چسبندگی رحم
این نوع آزمایش تصویربرداری از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از اندامهای داخلی شما استفاده میکند. سونوگرافی را میتوان به صورت خارجی، از روی پوست شما یا به صورت داخلی با سونوگرافی ترانس واژینال انجام داد. در این نسخه از آزمایش، یک گرز نازک به داخل واژن وارد میشود.
۲. هیستروسکوپی
در طی این روش، ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی از یک لوله باریک و نازک که یک دوربین در انتهای آن قرار دارد استفاده میکند تا داخل رحم شما را مشاهده کند. لوله هیستروسکوپی در واژن شما وارد میشود و از طریق دهانه رحم به سمت بالا و داخل رحم حرکت میکند. هیستروسکوپی به متخصص این امکان را میدهد که نگاهی بسیار دقیق به داخل رحم شما داشته باشد. همچنین می توان از این روش برای درمان چسبندگی رحم نیز استفاده کرد.
۳. سونوگرافی انفوزیونی سالین
این تست تصویربرداری از اولتراسوند به همراه محلول سالین (مخلوطی از نمک و آب) برای ایجاد تصویر واضحی از داخل رحم استفاده میکند. این مایع رحم شما را منبسط میکند تا پزشک بتواند جزئیات، شکل و نقایص حفره رحم شما را ببیند. این آزمایش دقیق٬تر از سونوگرافی ساده است و میتواند به خوبی سندرم آشرمن شما را نشان دهد.
روش های درمان چسبندگی رحم
هیستروسکوپی یکی از روش های درمانی برای چسبندگی رحم است که می تواند در تشخیص این بیماری زنان نیز موثر واقع شود. از لاپاراسگوپ نیز برای دیدن رحم جهت پیشگیری از سوراخ شدن با هیستروسکوپی نیز استفاده می شود. یکی از مزایای لاپازاسکوپی محسوب می شود که در سونوگرافی نیز این مزیت وجود دارد و توسط آن می توان داخل رهم را مشاهده نمود.
گاهی اوقات نیاز است تا متخصص آنکولوژی خوب با ترکیب و استفاده از چند روش درمانی به درمان چسبندگی رحمی بپردازد. ممکن است در کنار هیستروسکوپی از دارو درمانی استفاده کند که معمولا داروهای ضد التهاب را توصیه می نماید. همچننی از نوعی سوند پلاستیکی نیز استفاده می شود که باید چند روز تا چند هفته از دیواره رحم حفاظت نموده تا بهبود یابد.
این بیماری بهتر است در اسرع وقت درمان شود. ممکن است این بیماری در ناباروری تاثیر زیادی بگذارد، به همین دلیل بهتر است به طور منظم چکاپ های دوره ای انجام شود. که در روند ان را بسیار کند می کند.