تشخیص سرطان تخمدان
تشخیص سرطان تخمدان
حدود 4/1 بیماران مبتلا به تومورهای بدخیم اپی تلیالی تخمدان در مرحله II ، I تشخیص داده می شوند ، هر چند یافته های رادیولوژیک معمولا مطابق با یافته های لاپاراتومی است ولی مرحله بندی کامل جراحی برای این بیماران ضروری است . همان طور که اشاره شد در بیمارانی که بیماری به طور واضح محدود است (Stage IA) و تمایل به حفظ قدرت باروری دارند ، اگر تخمدان طرف مقابل ، درگیر نباشد نیازی به انجام بیوپسی گوه ای نیست چرا که این عمل باروری آینده بیمار را به خطر می اندازد . بیماران در مرحله IA و IB ( G1) ، آدنوکارسینوما به شرط آن که به طور کامل مرحله بندی شده باشند ، پیش آگهی بسیار خوبی دارند و نیازی به شیمی درمانی ادجوانت ندارند .
در مرحله IB ( G2, G3) و مرحله IC ، هر چند استفاده از شیمی درمانی هنوز مورد بحث است ولی می توان شیمی درمانی ادجوانت حاوی پلاتینیوم را در نظر گرفت .
مراحل سرطان تخمدان پیشرفته
75% بیماران مبتلا به کانسر اپی تلیالی تخمدان به هنگام تشخیص در مراحل پیشرفته (3و4) هستند . این بیماران معمولا به دلیل پیشرفت داخل شکمی بیماری ، علامتدار هستند . از آن جایی که یکی از مهترین فاکتورهای پیش گویی کننده در این بیماران ، میزان توده بدخیم باقیمانده بعد از جراحی است ، اگر حال عمومی بیمار اجازه عمل جراحی را می دهد بهتر است بیمار تحت عمل Cytoreduction قرار گیرد . لنفادنکتومی سیستماتیک لگنی و پاراآئورتیک در مقایسه با برداشت منحصر گره های لنفاوی بزرگ شده هر چند تا حدی بهبود ” بقای عمر بدون پیشرفت بیماری ” می شود ولی در کل بقای عمر تغییری نمی کند.
60 درصد در STAGE 3 بدست انکولوژیست می رسند.
در مورد بیماران مرحله Ia و Ibدر صورتیکه جراحی مرحله بندی کامل ( لنفادنکتومی لگنی و پارا آیورتیک ) انجام شده و شواهد درگیری مشهود نباشد ، نیاز به شیمی درمانی ادجوانت ندارند.
درمان سرطان تخمدان پیشرفته
در بیمارانی که احتمال انجام Cytoreduction اولیه ، به صورت ایده آل وجود ندارد و یا از نظر جسمی بیمار توان انجام جراحی اولیه را ندارد ، می توان از روش Interval debulking استفاده کرد . به این صورت که بعد از سه دوره شیمی درمانی سیستمیک ، بیمار را جراحی کرده و پس از آن شیمی درمانی را ادامه می دهیم. شیمی درمانی سیستمیک ، ترکیبی از Paclilaxel یا Decetaxel به همراه Carboplatin بهترین انتخاب است .
درمان نگهدارنده در مواردی توصیه می شود که بیمار به صورت کامل به درمان اصلی جواب داده و بتواند برخلاف عوارض دارو استفاده طولانی مدت آن را بپذیرد .
نقش شیمی درمانی داخل پرینوان هنوز مورد بحث است . در تحقیقی که اخیرا GOG انجام داده است ، استفاده از Paclitaxe 1 و سیس پلاتین وریدی با Paclitaxel وریدی به همراه Paclitaxel و سیس پلاتین داخل پریتوان در درمان بیماران مرحله III کانسر تخمدان یا کارسینوم اولیه پریتوان که تومور باقیمانده کمتر از یک سانتی متر بوده مقایسه شده است . در انتهای تحقیق 42% بیماران در گروه اینتراپریتونال توانستند 6 دوره شیمی درمانی را تحمل کنند ولی در مقایسه با گروه اول PFS به مدت 5/5 ماه و بقای عمر کلی به مدت 9/15 ماه افزایش داشته است .
مطالب مرتبط با این مقاله :
